朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
惜诵期终悯，缄思绝世挐。顿承英哲诲，因向旧怀摅。
忆昔疲南亩，移情赴北车。逢时多曲折，自守一千徐。
趋舍方违众，否臧欲任予。矜愚忘草莽，豁达对簪裾。
但谓方肠坦，不知世故疏。鄙夷繇径至，忽略当门锄。
昭质虽纷饰，陈辞未得舒。终然迷忌讳，遂尔触崎岖。
远集将何所，卑飞或可居。公庭歌锡爵，独坐耻空书。
亦有心怜者，谁为手援欤。以兹时亟失，祇与意踌躇。
在我惟求犮，于人敢吐茹。非关难援引，本自少声誉。
攘诟依清白，离尤入静虚。去来仍直道，先后念皇舆。
怆恻春秋代，吁嗟日月除。悠悠长路渺，歉歉一身馀。
瞻顾观民极，阽危问服初。前脩苟不失，夫子谓何如。
拼音:
xī sòng qī zhōng mǐn, jiān sī jué shì ná. dùn chéng yīng zhé huì, yīn xiàng jiù huái shū. yì xī pí nán mǔ, yí qíng fù běi chē. féng shí duō qū zhé, zì shǒu yī qiān xú. qū shě fāng wéi zhòng, fǒu zāng yù rèn yǔ. jīn yú wàng cǎo mǎng, huò dá duì zān jū. dàn wèi fāng cháng tǎn, bù zhī shì gù shū. bǐ yí yáo jìng zhì, hū lüè dāng mén chú. zhāo zhì suī fēn shì, chén cí wèi dé shū. zhōng rán mí jì huì, suì ěr chù qí qū. yuǎn jí jiāng hé suǒ, bēi fēi huò kě jū. gōng tíng gē xī jué, dú zuò chǐ kōng shū. yì yǒu xīn lián zhě, shuí wèi shǒu yuán yú. yǐ zī shí jí shī, qí yǔ yì chóu chú. zài wǒ wéi qiú bá, yú rén gǎn tǔ rú. fēi guān nán yuán yǐn, běn zì shǎo shēng yù. rǎng gòu yī qīng bái, lí yóu rù jìng xū. qù lái réng zhí dào, xiān hòu niàn huáng yú. chuàng cè chūn qiū dài, xū jiē rì yuè chú. yōu yōu cháng lù miǎo, qiàn qiàn yī shēn yú. zhān gù guān mín jí, diàn wēi wèn fú chū. qián xiū gǒu bù shī, fū zǐ wèi hé rú.