《孤鸿篇》
朝代:明代
作者: 殷奎
全文:
孤鸿万里身,飞来到何处。渭水沙寒野草枯,不敢栖他上林树。
上林树里玉为巢,太液波光刷羽毛。翠鸟不知生处乐,一心贪恋此游遨。
衔粉蹋花殊未已,金丸珠网忽相遭。忽相遭,无处避。
巢倾卵覆身首分,死骨纵横中野弃。寒沙枯草人不过,孤鸿此处方婆娑。
不恨少稻粱,所喜无网罗。孤鸿孤鸿奈尔何,孤鸿孤鸿奈尔何。
拼音:
gū hóng wàn lǐ shēn, fēi lái dào hé chǔ. wèi shuǐ shā hán yě cǎo kū, bù gǎn qī tā shàng lín shù. shàng lín shù lǐ yù wèi cháo, tài yè bō guāng shuā yǔ máo. cuì niǎo bù zhī shēng chù lè, yī xīn tān liàn cǐ yóu áo. xián fěn tà huā shū wèi yǐ, jīn wán zhū wǎng hū xiāng zāo. hū xiāng zāo, wú chǔ bì. cháo qīng luǎn fù shēn shǒu fēn, sǐ gǔ zòng héng zhōng yě qì. hán shā kū cǎo rén bù guò, gū hóng cǐ chǔ fāng pó suō. bù hèn shǎo dào liáng, suǒ xǐ wú wǎng luó. gū hóng gū hóng nài ěr hé, gū hóng gū hóng nài ěr hé.