《箕山行》
朝代:明代
作者: 王世贞
全文:
唐尧厌九有,授舜中复疑。顾谓许武仲,为我一代治。
对坐平阳宫,北风吹茅茨。武仲仰天笑,咄嗟长眉儿。
吾宁箕山饿,如此天下安用之。富贵日以浓,志意日以移。
老聃长守藏,仲尼但栖栖。前人自尊,后人愈卑。大鹏横空,鹪鹩一枝。
鹓雏徘徊,误嚇老鸱。所怜寂寂挂瓢意,犹有千秋清颍知。
拼音:
táng yáo yàn jiǔ yǒu, shòu shùn zhōng fù yí. gù wèi xǔ wǔ zhòng, wèi wǒ yī dài zhì. duì zuò píng yáng gōng, běi fēng chuī máo cí. wǔ zhòng yǎng tiān xiào, duō jiē cháng méi ér. wú níng jī shān è, rú cǐ tiān xià ān yòng zhī. fù guì rì yǐ nóng, zhì yì rì yǐ yí. lǎo dān zhǎng shǒu cáng, zhòng ní dàn xī xī. qián rén zì zūn, hòu rén yù bēi. dà péng héng kōng, jiāo liáo yī zhī. yuān chú pái huái, wù xià lǎo chī. suǒ lián jì jì guà piáo yì, yóu yǒu qiān qiū qīng yǐng zhī.