《和王临川杭州修广师法喜堂韵》
朝代:清代
作者： 刘墉
全文:
堂中了了见文殊，道人心似秋潭虚。不求五欲以自恣，以法为乐喜有余。
青山白云远萦带，碧梧翠竹交扶疏。乞食一钵万事了，洗钵宴坐忘朝晡。
门外红尘坌十丈，尘中有客常崎岖。清谈名理侔卫乐，高论康济追唐虞。
偶来憩息意良惬，尚有客气论贤愚。教乘滋茂信有力，廊庙何必殊江湖。
拼音:
táng zhōng liǎo liǎo jiàn wén shū, dào rén xīn shì qiū tán xū. bù qiú wǔ yù yǐ zì zì, yǐ fǎ wéi lè xǐ yǒu yú. qīng shān bái yún yuǎn yíng dài, bì wú cuì zhú jiāo fú shū. qǐ shí yī bō wàn shì le, xǐ bō yàn zuò wàng cháo bū. mén wài hóng chén bèn shí zhàng, chén zhōng yǒu kè cháng qí qū. qīng tán míng lǐ móu wèi lè, gāo lùn kāng jì zhuī táng yú. ǒu lái qì xī yì liáng qiè, shàng yǒu kè qì lùn xián yú. jiào chéng zī mào xìn yǒu lì, láng miào hé bì shū jiāng hú.