朝代:唐代
作者： 戎昱
全文:
且莫奏短歌，听余苦辛词：如今刀笔士，不及屠酤儿。
少年无事学诗赋，岂意文章复相误。东西南北少知音，
终年竟岁悲行路。仰面诉天天不闻，低头告地地不言。
天地生我尚如此，陌上他人何足论。谁谓西江深，
涉之固无忧；谁谓南山高，可以登之游。
险巇惟有世间路，一向令人堪白头。贵人立意不可测，
等闲桃李成荆棘。风尘之士深可亲，心如鸡犬能依人。
悲来却忆汉天子，不弃相如家旧贫。饮酒酒能散羁愁，
谁家有酒判一醉，万事从他江水流。
拼音:
qiě mò zòu duǎn gē, tīng yú kǔ xīn cí: rú jīn dāo bǐ shì, bù jí tú gū ér. shào nián wú shì xué shī fù, qǐ yì wén zhāng fù xiāng wù. dōng xī nán běi shǎo zhī yīn, zhōng nián jìng suì bēi xíng lù. yǎng miàn sù tiān tiān bù wén, dī tóu gào dì dì bù yán. tiān dì shēng wǒ shàng rú cǐ, mò shàng tā rén hé zú lùn. shuí wèi xī jiāng shēn, shè zhī gù wú yōu shuí wèi nán shān gāo, kě yǐ dēng zhī yóu. xiǎn xī wéi yǒu shì jiān lù, yī xiàng lìng rén kān bái tóu. guì rén lì yì bù kě cè, děng xián táo lǐ chéng jīng jí. fēng chén zhī shì shēn kě qīn, xīn rú jī quǎn néng yī rén. bēi lái què yì hàn tiān zǐ, bù qì xiàng rú jiā jiù pín. yǐn jiǔ jiǔ néng sàn jī chóu, shuí jiā yǒu jiǔ pàn yī zuì, wàn shì cóng tā jiāng shuǐ liú.