便民查询工具

首页> 古诗大全>

偈颂一百六十首 其一一四古诗赏析

《偈颂一百六十首 其一一四》

朝代:宋代

作者: 释宗杲

全文:

诸法本来绝待,触目且拘碍。只因断臂觅心,便有人求忏罪。

无文印子既成,付法传衣厮赖。致令卢老黄梅,坠石腰间舂碓。

将谓有法与人,问著却言不会。引得后代儿孙,尽作韩獹逐块。

虽欲扶竖宗乘,奈何东倒西傫。子细检点将来,直是令人叵耐。

若也尽令而行,一击须教粉碎。有时静坐思量,就中也有可爱。

深沙共脩罗结亲,金刚与土地指背。

拼音:

zhū fǎ běn lái jué dài, chù mù qiě jū ài. zhǐ yīn duàn bì mì xīn, biàn yǒu rén qiú chàn zuì. wú wén yìn zǐ jì chéng, fù fǎ chuán yī sī lài. zhì lìng lú lǎo huáng méi, zhuì shí yāo jiān chōng duì. jiāng wèi yǒu fǎ yú rén, wèn zhe què yán bú huì. yǐn de hòu dài ér sūn, jǐn zuò hán lú zhú kuài. suī yù fú shù zōng chéng, nài hé dōng dào xī lěi. zǐ xì jiǎn diǎn jiàng lái, zhí shì lìng rén pǒ nài. ruò yě jǐn lìng ér xíng, yī jī xū jiào fěn suì. yǒu shí jìng zuò sī liang, jiù zhōng yě yǒu kě ài. shēn shā gòng xiū luó jié qīn, jīn gāng yǔ tǔ dì zhǐ bèi.