朝代:元代
作者： 乔吉
全文:
闲适二曲
山间林下，有草舍蓬窗幽雅。苍松翠竹堪图画，近烟村三四家。飘飘好梦随落花，纷纷世味如嚼蜡。一任他苍头皓发，莫徒劳心猿意马。自种瓜，自采茶，炉内链丹砂。看一卷道德经，讲一会渔樵话，闭上槿树篱，醉卧在葫芦架，尽清闲自在煞。无灾无难，受用会桑榆日晚。英雄事业何时办，空熬煎两鬓斑。陈抟睡足西华山，文王不到磻溪岸。不是我心灰意懒，怎陪伴愚眉肉眼，雪满山，水绕滩，静爱野鸥闲。使见识偃月堂，受惊怕连云栈，想起来满面看，通身汗，惨煞人也蜀道难。
失题
青春空过，早两鬓秋霜渐多。运筹帷幄簪笔坐，费心如安乐窝，黄尘黑海万丈波，绿袍槐简千家货。算世人难蹬脱，脱这金枷玉锁。问小哥，你省么？拍手笑呵呵。穿袖衫调傀儡，搭套项推沉磨，我如今得空便都参破。得清闲才是我。溪山一派，接松径寒云绿苔。萧萧五柳疏篱寨，撒金钱菊正开，先生拂袖归去来。将军战马今何在？急跳出风波大海，作个烟霞逸客，翠竹斋、薛荔阶，强似五侯宅。这一条青穗条，傲煞你黄金带。再不著父母忧，再不还儿孙债。险也啊，拜将台！
拼音:
xián shì èr qǔ shān jiān lín xià, yǒu cǎo shè péng chuāng yōu yǎ. cāng sōng cuì zhú kān tú huà, jìn yān cūn sān sì jiā. piāo piāo hǎo mèng suí luò huā, fēn fēn shì wèi rú jiáo là. yī rèn tā cāng tóu hào fā, mò tú láo xīn yuán yì mǎ. zì zhòng guā, zì cǎi chá, lú nèi liàn dān shā. kàn yī juàn dào dé jīng, jiǎng yī huì yú qiáo huà, bì shang jǐn shù lí, zuì wò zài hú lú jià, jǐn qīng xián zì zài shā. wú zāi wú nán, shòu yòng huì sāng yú rì wǎn. yīng xióng shì yè hé shí bàn, kōng áo jiān liǎng bìn bān. chén tuán shuì zú xī huà shān, wén wáng bú dào pán xī àn. bú shì wǒ xīn huī yì lǎn, zěn péi bàn yú méi ròu yǎn, xuě mǎn shān, shuǐ rào tān, jìng ài yě ōu xián. shǐ jiàn shí yǎn yuè táng, shòu jīng pà lián yún zhàn, xiǎng qǐ lái mǎn miàn kàn, tōng shēn hàn, cǎn shā rén yě shǔ dào nán. shī tí qīng chūn kōng guò, zǎo liǎng bìn qiū shuāng jiàn duō. yùn chóu wéi wò zān bǐ zuò, fèi xīn rú ān lè wō, huáng chén hēi hǎi wàn zhàng bō, lǜ páo huái jiǎn qiān jiā huò. suàn shì rén nán dēng tuō, tuō zhè jīn jiā yù suǒ. wèn xiǎo gē, nǐ shěng me? pāi shǒu xiào hē hē. chuān xiù shān diào kuǐ lěi, dā tào xiàng tuī chén mó, wǒ rú jīn dé kōng biàn dōu cān pò. dé qīng xián cái shì wǒ. xī shān yī pài, jiē sōng jìng hán yún lǜ tái. xiāo xiāo wǔ liǔ shū lí zhài, sā jīn qián jú zhèng kāi, xiān shēng fú xiù guī qù lái. jiāng jūn zhàn mǎ jīn hé zài? jí tiào chū fēng bō dà hǎi, zuò gè yān xiá yì kè, cuì zhú zhāi xuē lì jiē, qiáng sì wǔ hóu zhái. zhè yī tiáo qīng suì tiáo, ào shā nǐ huáng jīn dài. zài bù zhe fù mǔ yōu, zài bù hái ér sūn zhài. xiǎn yě a, bài jiāng tái!