朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
人法地天，道法自然。黄帝遗玄，象罔得焉。如髣如髴，行于万物。
刳心以乞，虚而不屈。漻乎其清，金石考鸣。冥我独情，世耳群惊。
为众父父，忘其族祖。为三祝主，未闻多苦。子高就耕，丈人依圃。
兄尧未甘，况复侯禹。嗟彼全人，体性抱神。标枝野鹿，为浑沌邻。
愧尔波民，道谀终身。尊严世俗，逾于君亲。合譬辞饰，以天下惑。
厉夜生子，取火宜亟。谁为尔贼，臭味声色。内盈栅柴，外重缴纆。
交臂历指，安可为得。苟非天德，休言帝则。
拼音:
rén fǎ dì tiān, dào fǎ zì rán. huáng dì yí xuán, xiàng wǎng dé yān. rú fǎng rú fú, xíng yú wàn wù. kū xīn yǐ qǐ, xū ér bù qū. liáo hū qí qīng, jīn shí kǎo míng. míng wǒ dú qíng, shì ěr qún jīng. wèi zhòng fù fù, wàng qí zú zǔ. wèi sān zhù zhǔ, wèi wén duō kǔ. zi gāo jiù gēng, zhàng rén yī pǔ. xiōng yáo wèi gān, kuàng fù hóu yǔ. jiē bǐ quán rén, tǐ xìng bào shén. biāo zhī yě lù, wèi hún dùn lín. kuì ěr bō mín, dào yú zhōng shēn. zūn yán shì sú, yú yú jūn qīn. hé pì cí shì, yǐ tiān xià huò. lì yè shēng zǐ, qǔ huǒ yí jí. shuí wèi ěr zéi, chòu wèi shēng sè. nèi yíng zhà chái, wài zhòng jiǎo mò. jiāo bì lì zhǐ, ān kě wèi dé. gǒu fēi tiān dé, xiū yán dì zé.