朝代:唐代
作者： 舒元舆
全文:
轩辕厌代千万秋，渌波浩荡东南流。今来古往无不死，
独有天地长悠悠。我乘驿骑到中部，古闻此地为渠搜。
桥山突兀在其左，荒榛交锁寒风愁。神仙天下亦如此，
况我戚促同蜉游。谁言衣冠葬其下，不见弓剑何人收。
哀喧叫笑牧童戏，阴天月落狐狸游。却思皇坟立人极，
车轮马迹无不周。洞庭张乐降玄鹤，涿鹿大战摧蚩尤。
知勇神天不自大，风后力牧输长筹。襄城迷路问童子，
帝乡归去无人留。崆峒求道失遗迹，荆山铸鼎馀荒丘。
君不见黄龙飞去山下路，断髯成草风飕飕。
拼音:
xuān yuán yàn dài qiān wàn qiū, lù bō hào dàng dōng nán liú. jīn lái gǔ wǎng wú bù sǐ, dú yǒu tiān dì zhǎng yōu yōu. wǒ chéng yì qí dào zhōng bù, gǔ wén cǐ dì wèi qú sōu. qiáo shān tū wù zài qí zuǒ, huāng zhēn jiāo suǒ hán fēng chóu. shén xiān tiān xià yì rú cǐ, kuàng wǒ qī cù tóng fú yóu. shuí yán yì guān zàng qí xià, bú jiàn gōng jiàn hé rén shōu. āi xuān jiào xiào mù tóng xì, yīn tiān yuè luò hú lí yóu. què sī huáng fén lì rén jí, chē lún mǎ jī wú bù zhōu. dòng tíng zhāng lè jiàng xuán hè, zhuō lù dà zhàn cuī chī yóu. zhī yǒng shén tiān bù zì dà, fēng hòu lì mù shū zhǎng chóu. xiāng chéng mí lù wèn tóng zǐ, dì xiāng guī qù wú rén liú. kōng tóng qiú dào shī yí jī, jīng shān zhù dǐng yú huāng qiū. jūn bú jiàn huáng lóng fēi qù shān xià lù, duàn rán chéng cǎo fēng sōu sōu.