《沁园春 次王仲武为寿韵》
朝代:元代
作者： 许有壬
全文:
彼寿而康，雁自能鸣，樗还不材。且光华老境，春风秋月、消磨旧梦，暮省朝台。倚伏相寻，穷通素定，轩冕于人果傥来。神仙远、有桃花流水，便到天台。云林都是亲栽。幸登览犹能矍铄哉。但携琴载酒，时时游戏，逢山见竹，处处安排。谏议无功，催科无政，烂醉何妨卧客怀。承平日，看英才用世，多少台莱。
拼音:
bǐ shòu ér kāng, yàn zì néng míng, chū hái bù cái. qiě guāng huá lǎo jìng, chūn fēng qiū yuè xiāo mó jiù mèng, mù shěng cháo tái. yǐ fú xiāng xún, qióng tōng sù dìng, xuān miǎn yú rén guǒ tǎng lái. shén xiān yuǎn yǒu táo huā liú shuǐ, biàn dào tiān tāi. yún lín dōu shì qīn zāi. xìng dēng lǎn yóu néng jué shuò zāi. dàn xié qín zài jiǔ, shí shí yóu xì, féng shān jiàn zhú, chǔ chù ān pái. jiàn yì wú gōng, cuī kē wú zhèng, làn zuì hé fáng wò kè huái. chéng píng rì, kàn yīng cái yòng shì, duō shǎo tái lái.
上下篇